Më 1 mars, besimtarët myslimanë nisën një udhëtim të jashtëzakonshëm shpirtëror: muajin e shenjtë të Ramazanit. Ky nuk është vetëm një muaj agjërimi, por një kohë reflektimi, përkushtimi dhe dashamirësie të thellë. Është një periudhë kur zemrat afrohen më shumë me Zotin dhe me njëra-tjetrën, ku shpirti pastrohet dhe njeriu lidhet më fort me vlerat e besimit, durimit dhe dhembshurisë.

Çfarë përfaqëson Ramazani?

Për miliona besimtarë, Ramazani është më shumë se një traditë fetare – është një pauzë e nevojshme në ritmin e shpejtë të jetës. Është një mundësi për të reflektuar mbi qëllimin e ekzistencës, për të vlerësuar bekimet e përditshme që shpesh i marrim si të mirëqena dhe për të ushqyer shpirtin me paqe dhe dashuri.

Sipas kalendarit islamik, Ramazani është muaji i nëntë i vitit hënor. Është një kohë e shenjtë gjatë së cilës, sipas traditës islame, Profeti Muhamed mori shpalljen e Kuranit “si një udhërrëfyes për njerëzimin në drejtësi dhe shpëtim”.

Agjërimi: Një akt i devotshmërisë dhe vetëkontrollit

Agjërimi është një nga pesë shtyllat e Islamit dhe një test i vullnetit dhe angazhimit. Nga agimi deri në perëndim të diellit, besimtarët përmbahen nga ngrënia, pirja dhe kryerja e veprimeve që mund ta shpërqendrojnë shpirtin nga lidhja e tij me Zotin. Por më shumë se një kufizim fizik, agjërimi është një ushtrim shpirtëror, një mënyrë për të forcuar vetëdisiplinën, për të pastruar zemrën dhe për t’u afruar më shumë me të tjerët nëpërmjet dhembshurisë dhe bamirësisë.

Në mbrëmje, në perëndim të diellit, agjërimi prishet me një gotë ujë dhe hurma, e më pas bëhet iftari tradicional. Është një kohë e bashkimit me familjen, miqtë dhe komunitetin, ku ushqimi nuk është thjesht një domosdoshmëri, por një simbol i mirësisë dhe ndarjes.

Shpesh, Ramazani shihet si një sfidë fizike, por është një dhuratë. Nuk është thjesht një periudhë kufizimesh, por një çlirim nga teprimi dhe një forcimi i vullnetit. Gjatë këtij muaji, muslimanët jo vetëm që agjërojnë nga ushqimi dhe pijet, por i përkushtohen më shumë namazit, leximit të Kuranit dhe veprave të mira.

Gjatë kësaj kohe të shenjtë, zemrat hapen më shumë për bamirësi, për të ndihmuar ata në nevojë dhe për të shpërndarë energji pozitive. Për besimtarët myslimanë, Ramazani është një kujtesë se lumturia nuk gjendet në të mirat materiale, por në një shpirt të pasur me dhembshuri dhe mirënjohje.

Netët e Bekuara

Në 10 ditët e fundit të Ramazanit besimtarët përjetojnë netët më të rëndësishme të vitit. Njëra prej tyre besohet të jetë Nata e Kadrit, nata kur u shpall shpallja hyjnore. Kjo natë, më e vlefshme se një mijë muaj, është një derë e hapur për falje, mëshirë dhe pranim të lutjeve.

Përtej agjërimit – Një mënyrë jetese

Edhe pse Ramazani zgjat vetëm 30 ditë, vlerat dhe mësimet e tij mund dhe duhet të zgjasin gjatë gjithë vitit. Durimi, dhembshuria, mirësia dhe një lidhje e thellë me shpirtin janë thesare të çmuara që mund të na udhëheqin çdo ditë.

Në këtë muaj të bekuar, çdo veprim i vogël mirësie ka vlerë të shkëlqyer. Në fund të fundit, Ramazani nuk është vetëm një kohë sakrifice; është një mundësi për të qenë më të mirë, më të përulur dhe më të ndjeshëm ndaj botës që na rrethon.

Agjërimi është i lehtë dhe i pranuar nga të gjithë besimtarët myslimanë!